De ‘last-mile’
Vorige week had ik een cursus in Ede. De locatie was het bedrijfspand van Iddink, aan de Celsiusstraat, midden op een bedrijventerrein. Het was een koude nevelige ochtend, dus bij binnenkomst bij de koffie viel ik midden in de verhalen over rijden in mist en file. Een aantal mensen kwam van ver en was voor de zekerheid maar ruim op tijd van huis vertrokken. Het was zwaar geweest op de weg.
Vorige week had ik een cursus in Ede. De locatie was het bedrijfspand van Iddink, aan de Celsiusstraat, midden op een bedrijventerrein. Het was een koude nevelige ochtend, dus bij binnenkomst bij de koffie viel ik midden in de verhalen over rijden in mist en file. Een aantal mensen kwam van ver en was voor de zekerheid maar ruim op tijd van huis vertrokken. Het was zwaar geweest op de weg.
Ik was met de trein. En op de fiets.
Het stukje fietsen was fris geweest, dus ik was wel toe aan koffie, maar voor de
rest was ik lekker uitgerust in de trein. Ik moest weliswaar even staan tot Utrecht,
want in de spits is het gewoon druk, maar daarna kon ik zitten tot station
Ede-Wageningen.
En daarna dus drie kilometer fietsen. Hoe kwam ik zomaar aan
een fiets? Dat wilde mijn collega-cursisten wel eens weten. Niemand, ook
cursusleider Cor niet, had enig idee. Ja, ik zal hem wel gehuurd hebben, maar
dat is altijd zo’n gedoe. O ja, ze hadden wel gehoord van OV-fiets, maar
eigenlijk hadden ze zich daar nog nooit zo in verdiept.
Ik heb me daar wél in verdiept. En ik heb daar ontzettend
veel profijt van. Toen ik het station van Ede-Wageningen uitliep, stond ik
meteen bij het gebouwtje van OV-fiets. Het was niet bemand, maar ik kon de deur
openen met mijn pasje. Binnen was een kastje dat met een druk op de knop
openging. Er hingen een stuk of veertig sleutels waar bij één een lampje
brandde. Dat was de sleutel voor mijn fiets. Even het zadel omhoog en ik kon
gaan fietsen. Binnen een minuut was ik op weg en kon de heerlijke ochtendlucht
opsnuiven van het landelijke Ede…
Er zijn inmiddels meer dan 250 plekken in Nederland waar je
een OV-fiets kunt huren. Je kunt er veel vinden in een fietsenstalling en die
zijn meestal bemand. Het is een
waardevolle aanvulling op het OV en een goede oplossing voor de ‘last-mile’. Je
bent voor een tientje per jaar lid en voor 3,15 euro per keer heb je een goede
fiets met verstelbaar zadel en goed licht. Het komt maar heel zelden voor dat
de fietsen op zijn. Een lekke band of ander mankement is mij nog nooit
overkomen.
OV-fiets gebruik je niet alleen maar vanwege de
duurzaamheid. Het is gewoon ontzettend prettig om altijd en overal een fiets te
hebben. Je bent dan niet afhankelijk van zo’n buurtbus die maar één keer per
uur rijdt. Die ochtend in Ede vond ik het fijn om in de trein een beetje wakker
te worden met een kop cappuccino in plaats van slaapdronken in het donker met
de auto te ploeteren in mist en file.
PS: bij sommige locaties hebben ze ook scooters. Elektrische
natuurlijk ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten